همه چیز درباره ی سانگ یانگ تیوولی + تصاویر

به خرم گستر ساعی خوش آمدین ، جهت دریافت قیمت روز محصولات با موعد تحویل فوری و به روز در رنگ بندی های متنوع با شماره های 02166090697 و 02166090695 در تماس باشید .

فروش خودرو ،خودروسازی سانگ یانگ برای ایرانی‌ها یادآور خودروی موسو است که بیش از ۱۰ سال قبل به جاده‌های کشور وارد شد. همکاری  نزدیک این شرکت با مرسدس بنز و استفاده از موتور و گیربکس‌های این برند آلمانی در موسو خاطره خوبی برای خریداران بود، هرچند که طراحی بدنه‌ی آن حرف و حدیث‌های زیادی به دنبال داشت و چندان جذاب محسوب نشد.

شرکت سانگ یانگ قدمتی به اندازه تاریخ خودروسازی کره جنوبی و دیگر برندهای مطرح این کشور دارد که از زمان تأسیس در ۱۹۵۴ تاکنون، با فراز و نشیب‌های زیادی روبرو بوده است. این شرکت در ابتدا سازنده ماشین‌الان سنگین راه‌سازی، اتوبوس و کامیون بود که بعدها به سمت تولید خودروهای سواری و مخصوصا کلاس کراس‌اوور پیش رفت، اما با بحران‌های مالی مختلف روبرو شد و چندبار دست به دست شد. در سال ۱۹۸۷ یک شرکت انگلیسی به نام پنتر وست‌ویندز (Panther Westwinds) سهامدار اصلی سانگ‌یانگ شد و آغازگر همکاری نزدیک آن‌ها با مرسدس بنز و ساخت موسو در ۱۹۹۳ گردید. سانگ‌یانگ در سال ۱۹۹۷ به غول صنعتی آن دوران کره‌ جنوبی یعنی شرکت دوو فروخته شد؛ اما در نهایت با ورشکستگی دوو در سال ۱۹۹۹، طراحی و تولید خودرو در آن تعطیل بود تا این که با حضور قدرت بزرگ خودروسازی هند، شرکت تاتاموتورز در دوو، سانگ یانگ هم جان تازه‌ای گرفت و با مدل‌های رکستون و کایرون در حدود سال‌های ۲۰۰۲ به بازار جهانی بازگشت. سرانجام در سال ۲۰۱۱، ۷۰ درصد سهام سانگ یانگ به دیگر خودروساز بزرگ هند، ماهیندرا فروخته شد و از آن زمان تاکنون مبدل به چهارمین خودرو ساز کره‌ جنوبی با تولید بیش از ۱۲۰ هزار دستگاه در سال شده است.

امروز در بازار جهانی، مدل تیوولی مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین محصول سانگ یانگ به حساب می‌آید. نام این خودرو برعکس عبارت (I Love it) به معنی «این‌ را دوست دارم» است و البته نام شهری معروف و قدیمی در ناحیه لاتزیو، نزدیک رم پایتخت ایتالیا نیز هست. تیوولی علاوه بر کره، در سراسر اروپا و حتی بازار مشکل‌پسند انگلستان فروش خوبی دارد و گفته می‌شود برای تولید آن بیش از ۴۲ ماه تحقیق و بررسی صورت گرفته و ۲۸۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری شده است. تیوولی جوایز متعددی برای طراحی بدنه و عملکرد فنی خود کسب کرده که آخرین آن‌ها عنوان بهترین خودروی خانوادگی جهان از نگاه موسه VAB کشور بلژیک بوده است. مدل جدید این خودرو با پسوند XLV و چهره‌ای ارتقاءیافته همراه با آپشن‌های بیشتر، به تازگی عرضه جهانی شده و احتمالا سال ۹۶ وارد ایران خواهد شد.

پیشرانه و قوای فنی

در بازار جهانی، تیوولی با دو پیشرانه ۱.۶ لیتری عرضه می‌شود که یکی بنزینی و دیگری دیزل است. نوع بنزینی با کد XGi160 مسلما بیشترین فروش را داشته و در کشورمان نیز موجود است که ۱۲۴ اسب بخار قدرت و ۱۵۷ نیوتن‌متر گشتاور دارد. استاندارد NVH برای این پیشرانه بسیار عالی ارزیابی شده است و دلیل آن تنظیم دقیق زنجیر تایم (تسمه تایم زنجیری) به نظر می‌رسد. لازم به توضیح است که NVH مخفف Noise, vibration, and harshness به معنی صدای اضافی، لرزش و اصطلاحا غرش موتور به هنگام فشار بر پدال گاز یا کار در ایست کامل است که پایین بودن عدد آن نشان از آرامش پیشرانه دارد.

از سویی دیگر این موتور با فناوری VIS همراه شده که مخفف variable intake system به معنی سامانه مکش متغیر است و بسته به نیاز خودرو و نوع حرکت آن (در حال شتاب‌گیری یا حرکت با سرعت ثابت) مقدار متفاوتی از مخلوط بنزین و هوا را به داخل سیلندرها می‌فرستد تا مصرف سوخت و عملکرد موتور بهینه شود. بخش پایینی پوسته موتور تیوولی هم با آلیاژ آلومینیوم و از طریق تزریق تحت فشار ساخته شده است که وزن آنرا کاهش و انتقال حرارت را افزایش می‌دهد.

در حالی که نمونه دنده دستی این خودرو در خارج از ایران فروخته می‌شود و حتی نسخه‌هایی با جعبه دنده‌ی خودکار برندهای کره‌ای هم وجود دارند، مدل وارد شده به کشورمان مجهز به جعبه‌دنده اتوماتیک ساخت شرکت معتبر AISIN ژاپن است که نسبت به دیگر نسخه‌های تیوولی برتری دارد و خارج از ایران، یک آپشن محسوب می‌شود. تیوولی با این جعبه‌دنده و البته بنزین وطنی، ۱۳.۵ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت زمان لازم دارد؛ در حالی که در بروشورهای خارجی ۱۲ ثانیه برای آن ذکر شده و نهایت سرعت آن ۱۷۰ کیلومتر در ساعت است.

سه نوع حالت رانندگی معمولی، آرام و سرعتی (Normal, Comfort, Sport)  در تیوولی وجود دارد که پاسخ فرمان برقی به راننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا به ترتیب؛ عادی، سریع و نرم یا کمی سفت عمل کند. طبیعتا مصرف سوخت این خودرو در مود آرام (Comfort) کمتر است و می‌تواند در جاده تا ۶.۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر باشد؛ اما میانگین مصرف بنزین ترکیبی شهر و جاده‌ی تیوولی در ایران حدود ۷.۲ تا ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اندازه‌گیری شده است.

طراحی ظاهری و فضای داخلی

پیش از هر چیز باید توجه داشت که تیوولی در کلاس کراس‌اوورهای کوچک قرار دارد و از این نظر خودرویی با جثه‌ی مناسب و فضای کافی، مناسب یک خانواده‌ی چهارنفره به‌حساب می‌آید. ابعاد این خودرو شامل طول ۴.۲ متر با عرض ۱.۸ متر و ارتفاع ۱.۶ متر است که فاصله‌ی محورهای ۲.۶ متر را به همراه دارد؛ در حالی که وزن خالص آن تقریبا ۱۳۰۰ کیلوگرم است.

در نمای روبرو، تیوولی یک جلوپنجره‌ی باریک دارد که همراه با فضای مشبک بالای سپر، هدایت‌کننده‌ی هوا به سمت پیشرانه و رادیاتور خواهد بود. برای دوری از سادگی در این بخش، چراغ‌های مه‌شکن در فضایی سه بعدی و فرورفته، داخل بدنه، حس خوب و مدرنی القا می‌کنند که با حالت تهاجمی چراغ‌های اصلی هماهنگ است. نوار LED که نقش تأمین‌کننده نور روز را در تیوولی به عهده دارد، مثل ابروی بالای چشم عمل می‌کند و زیبایی چراغ‌های جلو را افزایش می‌دهد. در نمای روبرو به نظر می‌رسد طراحان این خودرو تمام تلاش خود را در تهاجمی و انتقامجو نشان دادن چهره‌ی تیوولی به کار بسته‌اند، چراکه خطوط متعددی هم روی درپوش موتور دیده می‌شود.

بهتر است نقد طراحی تیوولی را از زیباترین بخش آن ادامه دهیم؛ نمای جانبی. از این جهت پختگی خاصی در فرم بدنه‌ی این خودرو دیده می‌شود که خاطره‌ی بد موسو را به کلی از ذهن ما دور می‎کند. چند خط حجم‌دهنده به شکلی کاملا به‌جا روی این بخش کشیده شده است که امیدواریم یک کلاس آموزشی برای خودروسازان داخلی باشد. خط اصلی این نما، از روی چراغ‌های اصلی  و کاپوت جلو تا نیمه در عقب ادامه دارد. چنین اتفاقی برای خط دیگر نیز افتاده است و از روی چراغ عقب تا میانه در سرنشین عقب کشیده شده است. هر دوی این خطوط با حالتی منحنی، در نزدیکی چرخ‌ها همراه هستند که متناظر با یکدیگرند و نقش مهمی در افزایش حجم بدنه و قدرتمند نشان‌ دادن شخصیت این خودرو ایفا می‌کنند. طراحی نمای جانبی تیوولی با این خطوط خاتمه نیافته است و خط مورب سومی در نزدیکی رکاب وجود دارد که با رسیدن به چرخ عقب، به سمت بالا کشیده می‌شود. ادامه این خط به شکلی کاملا حساب‌شده به محل تلاقی گلگیر و سپر عقب می‌رسد که زیبا و چشم‌نواز است. حالت پنجره‌ها، خصوصا در بخش مربوط به سرنشین عقب، تا حدی ما را به یاد رنج‌روور ایووک می‌اندازد؛ اما به نظر می‌رسد، دید سرنشین عقب به خارج خودرو را محدود کرده و آن را فدای افزایش زیبایی تیوولی کرده باشد؛ چرا که ستون عقب نیز بیش از اندازه‌ پهن است.

آپشن ها و امکانات رفاهی

سانگ یانگ تلاش کرده است یک خودروی پرفروش در سطح جهانی با رویکرد جذب جوانان بسازد، پس طبیعتا باید آپشن‌های مورد نیاز این قشر از جامعه را در اولویت قرار دهد. بدین منظور سامانه سرگرمی‌ها به سادگی با انواع گوشی‌های هوشمند ارتباط می‌گیرد و علاوه بر USB و بلوتوث، با کابل HDMI هم امکان انتقال صوت و تصویر را فراهم می‌کند که به لطف این سیستم، نمایشگر ۷ اینچی و ۶ اسپیکر آن، برای انواع مختلفی از فایل‌های مولتی مدیا قابل استفاده خواهند بود.

دیگر آپشن‌های قابل سفارش تیوولی عبارتند از گرم‌کن داخل صندلی‌های جلو و فرمان، دوربین دید عقب، تنظیم ارتفاع نور چراغ‌های جلو، سانروف، کروزکنترل، حسگر باران، سیستم روشن و خاموش خودکار چراغ‌ها، آینه بغل‌های جمع‌شونده اتوماتیک، روشنایی LED روی رکاب و پدال‌های فلزی. فراموش نکنیم، گیربکس این خودرو در حالت پایه اتوماتیک نیست و نوع خودکار آن برای تیوولی، آپشن محسوب می‌شود. شاید این آپشن‌ها چندان لوکس و اشرافی نباشند؛ اما در کنار سیستم جلوگیری از حرکت به عقب در شیب (HAS)، کارآمد و مناسب به نظر می‌رسند.

آپشن های ایمنی

تیوولی دارای ۶ ایربگ در ۱۰ نقطه است که ۴ عدد برای ردیف جلو و ۲ کیسه هوای پرده‎ای برای ردیف عقب هستند تا حفاظت مناسبی برای تمام سرنشینان  فراهم شود. علاوه بر این در قسمت‌های حساس خودرو، مثل ستون وسط، سپر جلو و بخش اصلی سقف نیز با فولاد صلب تقویت شده است. کمربندهای ایمنی از نوع پیش‌کشنده هستند که در مواقع خطر سخت می‌شوند و حرکت بی‌اختیار سرنشینان را به حداقل می‌رسانند. ترمز ABS از نوع ۴۴ کاناله و همراه با کنترل مستقل فشار ترمز بر هریک از چرخ‌ها (EBD) است. سامانه کنترل پایداری خودرو (ESP) در تیوولی دارای سیستم‌های ضدلغزش در شتاب‌گیری (ASR)، فعال‌کننده چراغ‌ خطرها در ترمزهای ناگهانی (ESS)، جلوگیری کننده از واژگونی (ARP) و ضد هرزگردی چرخ‌ها (TCS) است. درهای خودرو نیز با رسیدن به سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت قفل می‌شوند.